Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
yurd — is. 1. İnsanın doğulub böyüdüyü yer, məmləkət, ölkə; vətən. Ey kiçik dəmirçi, duyduğun haqdır; Çalış, yurdun üçün özünü göstər. Ə. C.. Həyətimdə safalı bir bağ salacağam mən; Yurdumda bir misilsiz bağban olacağam mən. M. Müş.. Hər məktubun öz… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məskən — is. <ər.> 1. İnsanın yaşadığı yer, yurd; ev və s. <Şamama cadu:> Özüm də bilmirəm haralıyam. Nə yerim var, nə məskənim. Ə. H.. Bir aydır ki, sevgilisinin məskəni olan kəndin qarşısında durur. H. N.. Məskən salmaq – bir yerdə yaşamağa… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
binə — is. 1. Köçərilərin mal qara ilə köçüb, kənddən kənarda məskən saldıqları yer; yurd, köç. Qaya çobanın yaşadığı kiçik binə böyüməyə başlayıb, bir kənd şəklinə düşür. M. S. O.. Pası yaylaqdan kəndin yanındakı binəyə enmişdi. S. R.. Sadıq kişi Kürün … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məkan — is. <ər.> 1. Bir adamın, şeyin sakin olduğu yer, oturulan yer; yurd. <Ağa Salman:> O sərbazların adı və məkanı sizə məlumdurmu? M. F. A.. Görürəm mən yuxuda hər axşam; O mübarək məkanı çox sevirəm. A. S.. // Ümumiyyətlə, yer. Qərib… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nam-nişan — is. <fars.> Ad, yer yurd, əsilnəsəb mənasında. Nam nişanını bilmək (öyrənmək). – <Hakim> arvadın nam nişanını bilib, çıxıb gedir. M. N. lətif … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yuva — is. 1. Quşların yumurtlayıb bala çıxarmaq və onları saxlayıb böyütmək üçün çör çöpdən və s. dən düzəltdikləri yer. Qaranquş yuvası. Sərçə yuvası. – Quşlar yuvalarında oturub, dimdiklərini təmizləyirdilər. N. N.. // Arı şanı. Yuvadan aralanıb tək… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
köç — is. 1. Bir yerdən başqa yerə köçən adam qrupu, qafilə. Köç mənzil eləyib, heyvanları düzə buraxmışdı. Ə. H.. Ordu çapıb getmiş axar su kimi; Köçdən ayrı düşən bir quzu kimi. M. R.. Köç yolu – köçərilərin, yaxud çöl heyvanlarının, sürülərin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vətən — is. <ər.> 1. Bir adamın doğulub böyüdüyü və vətəndaşı olduğu ölkə, məmləkət; doğma yurd, Ana yurd. Vətəni müdafiə etmək. // Bir adamın doğulduğu yer. Şairin vətəni. Nizaminin vətəni Gəncədir. – Səndən ötən mənə dəydi; Məndən ötən sənə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düşərgə — 1. is. 1. Müvəqqəti yaşayış yeri, müvəqqəti yurd, mənzil. Turist düşərgəsi. // Köçün, karvanın və s. nin istirahət üçün mənzil saldığı yer; duracaq, dayanacaq. Kürün sahili köçərilərin düşərgəsinə çevrilmişdi. İ. Ş.. 2. Kənddən uzaq əkin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ocaq — is. 1. Xörək bişirmək, su, yaxud evi qızdırmaq üçün bir tərəfi açıq, üç tərəfi daşdan, kərpicdən hörülmüş kiçik tikili; ümumiyyətlə, od yandırmaq üçün yer. Ocağa odun qoymaq. Ocaqda xörək bişirmək. – Kərbəlayı Qurban başmaqlarını çıxardıb ocağın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
